kolor tła brązowy
strony archiwalne
Wzorzec koni rasy huculskiej
Hucuł ma głowę dość ciężką o różnym profilu, szerokim czole, sucha. Szyja średnio długa, raczej gruba, nigdy nie osadzona wysoko.
Tułw hucuła silny, długi, szeroki, o długich i wyjątkowo dobrze wysklepionych żebrach, kłąb niewysoki ale wyraźnie zaznaczony i dobrze umięśniony. Grzbiet długi prosty lub nieco wklęsły ale mocny, lędźwie dość długie szerokie i mocne, zad zaokrąglony lub nieco ścięty, bardzo mocny, często przebudowany.
Pierś hucuła szeroka, łopatka ustawiona dość stromo co nie jest wadą. Kończyny przednie kościste, bardzo mocne, o dobrze wykształconych nadgarstkach. Kończyny tylne: stawy skokowe szerokie i mocne, sprawiające wrażenie dużych, często występująca szablastość. Kopyta hucuła o bardzo twardym i elastycznym rogu ale niewielkie.
Uzębienie mocne, wolnościerające się.
Zarówno ogiery jak i klacze huculskie oznaczają się mocną i jedrną konstytucją, żywym temperamentem, łagodnym usposobieniem.
Ruch w stępie i kłusie winien charakteryzować sie dużą dynamiką, umiarkowana posuwistością, prawidłową kadencją. Skrócenie chodów wynikające z bydowy anatomicznej i warunków użytkowania nie jest uważane jako wada.
Hucuły mają umaszczenie przeważnie gniade w różnych odcieniach, myszate, srokate, kare i bułane. U koni gniadych, myszatych i bułanych pożądana jest ciemna pręga ciągnąca się przez grzbiet oraz pręgowanie na łopatkach i nogach, natomiast niepożądane są odmiany.
Wzorzec biometryczny konia huculskiego został ustalony przez kraje członkowskie 'Hucuł International Federation' zgodnie z zasadami obowiązującymi w Unii Europejskiej:
Wzrost - ogiery 135-145, klacze 132-143 cm (mierzone laską).
Obwód klatki piersiowej - większy co najmniej o 30 cm od wysokości w kłębie zarówno dla ogierów jak i klaczy.
Obwód nadpęcia mierzony w lewej przedniej kończynie w najcieńszym miejscu nad stawem nadgarstkowym ogiery 17-20 cm, klacze 16-19 cm.
.jpg)
Użytkowanie koni huculskich. Ze względu na swoje zalety -spokojny charakter, niewysoki wzrost, dzielność, odporność hucuły doskonale nadają się na konia 'rodzinnego' szczególnie jako konie rekreacyjne do turystyki konnej i hipoterapii. Są wszechstronnie wykorzystywane pod siodłem i w zaprzęgu. Konie huculskie znakomicie sprawdzają się w turystyce konnej w rejonach górskich. Świetnie radzą sobie nawet pod ciężkim jeźdźcem (do 130 kg) w trudnym terenie. Potrafią wyszukać najlepszą drogę na bezdrożach
